Yazılımlarda değişkenler, veri depolamak için kullanılan primitive ve referans tipi değişkenlerdir. C#'ta değişken Tanımlayıcı ile erişilir ve türün türü belirlenir. Yazılımda değişken, bellekte belirli bir alana işaret eden ve bu alanda veri saklamayı sağlayan isimlendirilmiş bir referanstır. Derleyici veya yorumlayıcı, değişken adı üzerinden bu alana erişir ve değer okumayı/atamayı gerçekleştirir. Yazılımın her aşamasında veri taşımayı, işlemeyi ve yönetmeyi mümkün kılar.
1.1 Temel Kavramlar
Ad (Identifier): Değişkene erişmek için kullanılan etikettir.
Tür (Type): Değişkene atanabilecek veri biçimini belirler; örneğin tamsayı, ondalık, metin, mantıksal.
Değer (Value): Türüyle uyumlu, değişkene atanan gerçek veri.
Adres (Memory Address): Bellek üzerindeki konum.
Statik Tipleme: C, C++, Java gibi dillerde değişken türü derleme zamanında belirlenir; tür uyumsuzlukları derlemede yakalanır .
Dinamik Tipleme: Python, JavaScript gibi dillerde tür kontrolü çalışma zamanında yapılır; aynı değişkene farklı türde değerler atanabilir .
Primitif Tipler: Integer, Float, Boolean gibi değerleri doğrudan saklar; genellikle immutable’dır .
Referans Tipler: Diziler, nesneler; bellekteki adresi saklayarak büyük veri yapılarına işaret eder, mutable olabilir .
Anlamlı ve açıklayıcı isimler: studentCount vs. x .
Stil rehberleri: camelCase, snake_case tutarlı kullanılmalı .
Global: Programın her yerinden erişilebilir, yan etki riski yüksek .
Yerel (Local): Fonksiyon/block içinde tanımlı, dışarıdan erişilemez; kod güvenliği ve okunabilirlik artar.
Statik tiplerde derleyici optimizasyonu, daha hızlı erişim sağlar .
Dinamik dillerde çöp toplayıcı (GC) bellek yönetimi yapar; bellek sızıntılarını azaltır, bazen performans dalgalanması yaratır .
Java’da statik tip örneği
int studentCount = 30;
studentCount = studentCount + 1;
value = 10
value = "on" # aynı değişkene farklı tip atandı
int studentCount = 30;
studentCount = studentCount + 1;